Beste knotter,

“Van midwinterhoorns in wording en de bonte specht vecht…..”

Bijna honderd knotwilgen op een rij staan er fraai bij. De takken fier op de kruin en weerspiegeld in het water van de Oude Rijn, hier De Keel geheten, zie je zelfs tweehonderd knotwilgen.

Vroeg bij de aanhanger en dus ook vroeg op locatie, maar wel als laatste bestuurslid: alles is uitgepakt, ladders staan om en om tegen de bomen gereed en wachten op knotters die hogerop willen.
De wilgen hebben het hier uitstekend naar hun zin: vruchtbare klei en veel water. De groei en de potentie van dit mooie rivierenlandschap wordt zichtbaar in de omvang van de takken.
Er staat ons een mooie klus te wachten en met ruim twintig aanmeldingen hebben ook onze knotters er zin in.

Onze nieuwe aanhanger staat pontificaal op het gemaal: de prijs van “Het Landschapsknokkertje” is goed besteed. Samen met ICT@School, het bedrijf van onze Edwin Sliekers, hebben we praktisch geïnvesteerd. Edwin gebruikt de aanhanger vooral door de week en wij met name in het weekend tijdens het werkseizoen. Een duurzame oplossing. Voor de goede orde: ICT@School is hoofdeigenaar van de aanhanger.
Vandaag zal de aanhanger gebruikt worden om midwinterhoorns-in-de-dop te vervoeren en gedane arbeid weer worden afgeleverd.

Tijdens het gebruikelijke welkom werden de gepassioneerde woorden over “de dag van de privacy” onderbroken door het geroffel en gehamer van de bonte specht. Deze specht voelde zich blijkbaar aangetast in zijn rust en ruimte en hij laat regelmatig van zich horen met het kloppen op dood hout.
Harry vermeldde de specht in zijn tweet over ons werk aan het water: “De bonte specht gaat de strijd aan met de kettingzaag”. Wie heeft dan het laatste woord?

Op elkaar ingespeeld gaan we aan de slag en veiligheid staat voorop: we knotten om en om. De bomen die vier jaar geleden zijn geknot, krijgen zo meer lucht en licht en optisch blijft de rij intact. De zichtlijn gehandhaafd en dient als oriëntatiepunt voor wandelaar en fietser in dit weidse terrein. “Bestendig beheer”, zoals Johan onze werkzaamheden benoemt. Helemaal passend bij de gedragscode uit de Flora- en faunawet. Knotten is namelijk het periodiek afzetten van houtige begroeiing. Mooi om te vermelden dat onze inspanningen deze wet als vertrekpunt heeft.
Voortvarend gaan we te werk. De ene tak na de andere valt, wordt ingekort en op stapels gevlijd, zodat het waterschap alles efficiënt kan afvoeren.

Na de koffie en de thee blijkt dat de kettingzaag de specht verslagen heeft; het geronk wint het van het geroffel.
De zon wint het van de bewolking, breekt door en geeft ons, maar zeker het mooie landschap het gevoel van voorjaar. De aanhanger wordt gevuld met kromme staken van diverse lengtes en diktes. Een kleine twintig zware takken met de potentie tot toeter liggen in de fraaie aanhanger. Ik ben benieuwd naar het concert komend najaar…..

Kees en Henk zijn punctueel als altijd en staan om kwart over twaalf paraat met een heerlijke maaltijdsoep. Henk verwoordt de inhoud van de soep als volgt: “Op woensdag alles strak, de resten in het gehak”.
De soep wordt met smaak verorberd en geeft energie om de laatste bomen af te ronden en op te ruimen.

Een heerlijke dag met tweeënveertig geknotte bomen (twee vlieren zijn meegeteld), een fraaie locatie met sporen van de bever, geroffel van de bonte specht, en tweeëntwintig enthousiastelingen die veilig en met veel plezier geknot hebben.