Beste knotters,

Later dan gewoonlijk vertrek ik naar de werklocatie aan de Rivierweg aan de westrand van Duiven, achter de vuilverbranding. We zijn uitgenodigd om te knotten en te vellen op het terrein “Kievitsnest” een voedselboslocatie op een terrein van de AVR, waar SLG een veiligheidstraining “Werken in het veld”. Een zonnige ochtend, stralend blauw hemelgewelf en een grote opkomst maken de ochtend bij de start al succesvol.

Na een kort welkom neemt Lotte Ballering, senior medewerker van SLG, elf vrijwilligers mee die de veiligheidstraining zullen volgen.

Met acht knotters gaan we achterstallig onderhoud wegwerken bij vijf oude knotwilgen; Johan, Ben en Piet ontfermen zich over talloze schietwilgen en populieren die een nodig gedund moeten worden.

Handwerk en motorkettingzagen gaan op deze locatie hand-in-hand; er is ruimte genoeg om veilig te werken. Binnen de kortste keren is de eerste wilg geknot en voor de koffie zijn de eerste drie bomen geknot; de laatste twee vragen meer inspanning. Met het heerlijk zoete woutbrood gaan met nieuwe energie aan de slag.

Het takhout kan blijven liggen, zo luidde de afspraak met MVD. Op de grond worden de lange staken ingekort, zodat het hout gemakkelijk afgevoerd en gestapeld kan worden.
Rond half twaalf zijn de wilgen geknot en ondersteunen we Johan in zijn wilgen- en populierenbos. Vakkundig heeft hij een aantal nieuwe knotwilgen en knotpopulieren geschapen, door de bomen af te zetten op zo’n anderhalve meter.
We korten in, kronen bomen op, werken boomboeketten bij, maaien bermen met de bosmaaier en genieten samen van de locatie, van elkaar en het fantastische weer in de herfst.

Aangezien de pepernoten met chocoladeletters al in de winkels liggen, “klopt vol verwachting ons hart”. Wanneer arriveert Wilma? En waarmee zal ze ons dit keer verrassen?
“Het hart klopt in de keel” wanneer de schotels op tafel verschijnen: achttien maal een persoonlijke pasta met warme appeltaart toe.

Wederom gesponsord door “De Stokhorst” van onze Theo Wolters. Fysieke, maar ook geestelijke inspanning maakt hongerig.
Aan tafel en in de zon laat een ieder zich de pasta en de appeltaart smaken en het wordt stil aan de Rivierweg. De stilte wordt tot slot doorbroken door talloze lofuitingen aan het adres van Wilma en Ans. Zou Michelin ook in het veld maaltijden beoordelen?

Na zo’n geweldige driesterrenmaaltijd gaan achttien vrijwilligers als schitterende sterren aan het weekend beginnen.