Code Geel…

Beste knotters,

Van code geel naar groene boerenkool”

Fietsend door het besneeuwde Duivense Broek op vrijdagochtend -hulde voor de buitendienst van Gemeente Duiven; het fietspad lag er keurig bij- rijd ik zaterdag door een weids groen landschap. Slechts hier en daar nog een hoopje sneeuw te zien. De thermometer in de auto geeft 0,50 C aan en dat wordt dus oppassen, zeker in combinatie met code geel voor het oosten van ons land.

De Rouvenenstraat indraaiend is het opvriezende wegdek onmiddellijk zichtbaar: de ijskristallen schitteren en glinsteren je tegemoet.

Het bord met de waarschuwing: “Pas op! Snoeien” plaatsen we vanmorgen preventief.
“Remko, pas op! ’t Is glad!”, roep ik eveneens preventief. De wegen in Het Broek lopen wat af naar beide zijkanten en dat is bij het opvriezend wegdek een onderneming naar later zal blijken.
Verzamelen bij nr. 3, bij de familie Spaan op het erf, meldde de Nieuwsbrief.
Om 09.00 uur trappen we af met ons welkomstwoord en we horen de verhalen van glijpartijen met fiets. Gelukkig zonder verwondingen of ongelukken.

Burgers Zoo heeft twee mooie containers geplaatst die voor koffietijd tot de nok toe gevuld zijn…..
Op nr. 1 hebben ze nieuwsgierige geiten, die enthousiast takken die in het weiland terechtkomen, oppeuzelen. Met huid en haar of beter gezegd met bast en al, hoewel de blaadjes toch het lekkerst zijn en als eerste smakelijk verwerkt worden.
Bij de koffie/thee met speculaas blijkt iedereen te genieten van de locatie op de rand van het Duivense en verbazen we ons over de drukte op deze weg.

We werken voorspoedig aan deze klus en rond lunchtijd hebben we negenentwintig bomen onder handen genomen; een vijftal bomen moeten we de volgende keer afmaken. Half januari zijn we weer present om de klus te klaren.

De lunch arriveert zoals gebruikelijk op lunchtijd. Wilma en Ans hebben weer flink uitgepakt en gekookt bij het jaargetijde: boerenkool. Uiteraard met worst, jus, zuur en mosterd. Wat wil een mens nog meer?

Na de lunch ronden we nog twee bomen af, met het idee: “We doen het nog even voor het oog van de wereld…..” De eerste dertien bomen op rij hebben we ontdaan van hun kruin, de takken liggen gestapeld in de berm en passanten kunnen in hun auto of in hun trekker met oplegger ongehinderd voortrijden.

Twee kleurrijke dagen liggen achter me. Op vrijdag door een sneeuwwit Broek gefietst. Op zaterdagochtend opgestaan met een grijze ochtendhemel vergezeld door code geel en middag gestart in een weids groen landschap met een heerlijk bord groene boerenkool.
Naar huis rijdend genietend van oranje en bruin blad aan de bomen met het schijnsel van een vaal herfstzonnetje…..