Van wind in een weids landschap.

Duiven-Noord of het Duivense Broek, een uitgestrekt kommenlandschap aan de andere kant van de verkeersader die A-12 heet. Het kommenlandschap, ‘k heb er bij aardrijkskunde over geleerd en zware rivierklei is het eerste wat bij mij naar boven komt en herkenbaar in Het Broek. Op de website van SLG vind ik het volgende:

De gebiedskenmerken van het kommenlandschap

In de komgebieden, ver van de rivierloop, kwam het water tot rust en kon slib rustig bezinken. In de loop der eeuwen leidde dit plaatselijk tot een dikke, zware komkleilaag. Het karakter is open met schaarse bebouwing. De kavels zijn onregelmatig. De wegen en waterlopen, zoals weteringen en sloten zijn recht. De zware kleigronden zijn vaak in gebruik als grasland. Als grond ongeschikt was voor de landbouw dan werden grienden aangelegd. Naast wat verspreide populierenbosjes en grienden komt verder alleen weg- en erfbeplanting voor. bron: https://slgelderland.nl/kennisbank/kommenlandschap

In zo’n gebied werken we vandaag met ruim twintig vrijwilligers om de klus van drie weken geleden te klaren. Wat we eerder constateerden, is dat we met regelmaat achter de feiten aan lopen: opstanden groeien van “wonder en geweld” en na drie à vier jaar draagt elke wilg een kleine aanhanger vol hout.
Na een welkom op het erf van een van de weinige actieve agrariërs in Het Broek, gaan we aan de slag. Er vindt een natuurlijke verdeling plaats: een ieder doet waar hij/zij goed in is. Er wordt gezaagd, gesleept, gevlijd of gevuld. Met de koffie blijkt dat we het eind van de Rouvenstraat niet halen; onze vaardigheden zijn zeker goed te noemen, maar deze blijven toch achter bij de groeikracht van de knotwilg. 
Voor het oog werken we tot aan de Schoepikstraat, zodat alles er netjes “geschoren” uitziet. De bermen liggen vol met keurige stapels takhout, twee containers vol met hout en takken voor Burgers Zoo.

Wilma en Ans verrassen ons wederom met een heerlijke winterse maaltijd: pannenkoeken in verschillende variaties. Hartig, met appel, naturel al of niet met stroop. Gevoed en tevreden kunnen we deze laatste reguliere werkochtend van 2024 afsluiten.
Dit geeft energie en als bestuur ronden de laatste wilgen af: stompen eraf en takken op de stapels.
Tevreden overzien de weidsheid van Het Broek: vlak, groene velden liggend onder een grijze wolkendeken met voortjagende wolken en veertig knotwilgen langs een sloot, die de kronkelende straat op een afstandje volgen. 

Thuisgekomen, maak ik de motorkettingzaag schoon en opgeruimd ruikt hij naar Dasty en blinkt hij je tegemoet. Het weekend kan beginnen en mag koken!

Tot slot: 

Tradities, we kennen er vele, en een van deze is het oliebollenknotten tussen Kerst en Oud-en-Nieuw. Ook dit jaar kun je de handen uit de mouwen steken op overtollig opgelopen pondjes te verbranden.
Op zaterdag 28 december 2024 wordt er gewerkt aan het Voedselbos aan de Westsingel: hier kan een ieder zich naar hartenlust uitleven en op deze wijze helpen we het Voedselbos zichtbaar te maken voor passanten.

P.S. 

En wil je nog oliebollen van Wilma? € 0,80 p/s en de opbrengst is voor de Voedselbank. Per tien stuks te bestellen via harry@knotploegduiven.nl