In memoriam…

Beste knotters,

“Een weergaloze ochtend met een verdrietig begin…..”

In een witte kleine wereld startten we gisteren met vijftien vrijwilligers in de Bemmenstraat; een beperkte wereld, waarin we wel van alles kunnen horen, maar weinig waarnemen dan alleen dat in je onmiddellijke omgeving.

In memoriam
Gretha van Hoorn
(* 12-09-1951 – † 28-01-2025)

Ik sta stil bij het heengaan van onze Gretha, die sinds seizoen 2015-2016 een actief lid was van onze Knotploeg. Rustig, bescheiden en het liefst op de achtergrond werkend, betrokken op de natuur en zeer gehecht haar leefomgeving, zoals haar rouwkaart vermeld.

“De mensen van voorbij” een gedicht van Hanna Lam, verwoordt in het tweede couplet mooi hoe wij als mensen met elkaar zijn verweven, zijn vergroeid:

“De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven.
De mensen van voorbij
ze zijn met ons verweven
in liefde, in verhalen,
die wij zo graag herhalen,
in bloemengeuren, in een lied
dat opklinkt uit verdriet.”

Gretha is niet meer in ons midden, teruggekeerd naar het Licht en “waar kun je de Eeuwige beter tegenkomen dan in de natuur?”, zoals Spinoza dat zo helder beschreef.
De natuur, het werken erin, het spotten van vogels in de uiterwaarden: Gretha ging er helemaal in op. Een bijzonder woord van dank namens ons allen voor Martin, een betrouwbaar maatje voor Gretha wanneer zij er samen op uittrokken of wanneer Martin haar bezocht tijdens haar laatste dagen.

De Bemmenstraat hult zich in weidse witheid: bevroren weilanden, mist en rijp. Op de achtergrond zoemen de passanten op de A-12 voorbij, doffe knallen van de schutters op schietbaan van “De Baerle” in Didam klinken over de lege akkers.

Na de gebruikelijke instructies gaan we aan het werk: zagen, snoeien, slepen, containers vullen, stapelen en genieten van het fraaie witte landschap. Op de fiets naar de afgelegen knotwilgen: dat zie ik voor de eerste keer in mijn knotcarrière.
Staand in de knot dwarrelt de rijp omlaag en komt de zon hoger en hoger boven de horizon en worden de weilanden groener en groener.

Met z’n allen zetten we ons beste beentje voor en werken we gestaag door. Zagen en slootje springen, het kunnen zo twee sportschoolactiviteiten zijn. 

Wat heerlijk om in zo’n mooi landschap zo fysiek aan het werk te zijn en dat we allen de gezondheid hebben om het te kunnen.

Bij de koffie spreken we elkaar en staat Gretha centraal in menig conversatie.

Met z’n vijftienen knotten we vijftien knotwilgen en dat betekent dat we nog een keer terugkomen om deze klus te klaren: knotten en nieuwe staken poten om de gaten in de wilgenrij op te vullen.

Uiteraard staken we het werk, wanneer Ans en Wilma er zijn met een overheerlijke lunch: bruine bonensoep en een warme zoete appelbol toe…..
Wat dan wel weer een aangename bijkomstigheid is van een kleinere opkomst, is dat er lekkers overblijft.
Dus enkele kommen bonensoep en twee appelbollen als toetje!

We staken vanmorgen de nodige tijd in het knotten en er liggen drieëntwintig mooie staken in de berm die naar de Laarstraat gebracht worden door Martyn en Joop. Met de konten in het water, zodat ze komende week gepoot kunnen worden.

Mocht je komende zaterdag 08 februari energie en tijd over hebben, weet je welkom aan de Laarstraat, waar een deel van haag afgezet zal wordt en takken verwerkt worden in een ril. En ook nog drieëntwintig wilgen gepoot! Nadat we met z’n drieën het werk op locatie hebben afgerond, rijden we huiswaarts, waar de auto wordt uitgepakt, zagen schoongemaakt en dan kan het weekend beginnen.